KETEMU BAPAK

Dening : Ranti Tegar W / 24

    Dina iku isuk-isuk banget Ajeng wes tangi turu lan lungguh ing ngarep omah, arep ngenteni bakul majalah edisi anyar. Ing njobo pager, ana wong lanang paruh baya kang inceng-inceng omahe Ajeng. Ajeng sing penasaran pun mutusake marani wong kasebut.

"Wonten nopo pak?" takon Ajeng karo mesem.

Nanging wong tuwo iku mung meneng karo terus ngawasi Ajeng.

Ajeng dadi wedi, akhire dekne mlebu lan kanda nanging Ibune.

"Buk, panjenengan tingali ing njobo wonten wong lanang inceng-inceng ten pager nanging pas kula tangleti mboten jawab, kula wedi"

Ibune Ajeng akhire nginceng wong lanang kuwi saka jendela, lan melu kaget.

"Sinten bu? Nopo panjenengan kenal?" takon Ajeng bingung marang wajah ibune.

"Paling mung wong liwat" jawab ibune ajeng.

     Pirang-pirang dino sakwise iku, Ajeng lan kancane mlaku-mlaku ing Taman. Nanging pas arep nyabrang ing dalan raya, Ajeng hampir ketabrak montor, untung e ana bapak-bapak kang narik lengene Ajeng.

     Ajeng semaput amarga kaget, akhire bapak kuwi nggowo Ajeng ing Rumah Sakit. Gak suwe, Ibune Ajeng teko karo nangis. Nanging Ajeng malah sibuk goleki bapak-bapak kang wes nulungi deweke.

     "Kowe iki golek i sopo toh nduk?" takon Ibune Ajeng.

     "Bapak kang nulungi kulo nikuwawu buk"

    

    Ibune Ajeng pun melu goleki Bapak kuwi, nanging ora ketemu. Ajeng ngerasa sedih amarga durung sempet ngucapno matursuwun.

    Bengine Ajeng lan Ibune muleh saka Rumah Sakit, pas lagi ngenteni Taxi, tiba-tiba ana mobil sedan apik kang mandek ing ngarepe. Kaca mobil e kebuka, ternyata ana Bapak-bapak kang gak asing bagi Ajeng. Bapak kuwi sing pernah inceng-inceng ing omahe Ajeng lan nulungi Ajeng awan maeng.

    "Pak" sapa Ajeng karo wajah melongo.

    "Ayo numpak o, bapak terke ing omahmu" jawab bapak kuwi.

    Ajeng tentune seneng banget, kapan maneh deweke iso numpak mobil apik kayak ngunu. Nanging ibune Ajeng ora gelem numpak.

    "Buk, panjenengan mboten nitih nopo?" takon Ajeng bingung.

    "Ayo numpak o, mengko wae njelasno nang anakmu" tambah Bapak penolong kuwi.

   

    Ibune Ajeng akhire gelem numpak. Ing perjalanan, Ajeng bolak-balek takon marang Ibune , apa Ibune kenal karo Bapak penolong kuwi. Nanging Ibune Ajeng mung meneng wae. Ajeng terus mekso, sampek akhire Ibune pun gelem jawab.

    "Bapak kuwi Bapakmu nduk"

    Ajeng meneng kelakep. Kahanan ing njero montor dadi sunyi.

    "Ibuk lan Bapak cerai pas kowe isih 6 wulan, dadi bapak kang muk golek i slama iki wes ana nang kene"

          Mripat e Ajeng kaca-kaca. Lan bapak penolong kuwi mandekake montor e ing pinggir dalan. Karo nangis, Ajeng langsung meluk bapak e. Ajeng ngerasa seneng dan kaget, wong kang slama iki terus nututi deweke ternyata bapake dewe. Akhire Ajeng pun ketemu karo wong kang slama iki deweke golek i.